Eerste stage dag:

Maandag 1 oktober:

Vandaag gaan we voor het eerst echt stage lopen op een Surinaamse basisschool. Het is even wennen, want we weten dus nog helemaal niets. Niet wat we mogen doen, niet welke kleren we aan moeten (in november krijgen de leerkrachten ook een uniform), in welke klas we stage lopen, wat er van ons verwacht wordt en hoe laat we worden verwacht. Dat voelt heel vreemd.
We mogen mee rijden met Eddy en Terence van Lob Makandra, maar komen al meteen te laat voor de vlaggen parade. (Ze hijsen hier iedere morgen de Surinaamse vlag en zingen het volkslied) Wel net op tijd voor het voorstel rondje van de nieuwe Nederlandse stagiaires. De Directrice vroeg ons om even op haar te wachten. Dat duurde dus weer zeker een half uur, maar ach we zijn het al een beetje gewend. Daarna hebben we een klas aangewezen gekregen. Ik heb de 3e klas, groep 5, bij juf Anouska. Een echte Surinaamse juf en dat merk je aan alles. We hebben ook 3 Nederlandse juffen op school en zij geven totaal anders les, dat zie je al aan de inrichting van het lokaal.
Ik kan trouwens niet heel uitgebreid vertellen over de scholen, alles komt op internet, maar thuis zal ik dit zeker doen.
Maar goed juf Anouska dus, typisch Surinaams. Maandag hebben de kinderen van 09.00 - 10.00 getekend over de vakantie, sommige waren al na 10 minuten klaar, maar moesten gewoon wachten tot de rest ook klaar was. Om 10.00 was het pauze en vertrok juf Anouska naar de winkel, daar stond ik al mijn eerste dag in mijn eentje voor de klas. Het is trouwens wel een klein klasje, 13 kinderen maar. Juf Anouska denkt wel dat er nog veel bijkomen. Na de pauze kregen de kinderen een rekenlesje, de juf schrijft de sommen op het bord en de kinderen schrijven het allemaal over en maken de sommen. Sommige zijn wederom na 10 minuten klaar, anderen doen er 1,5 uur over en er moet altijd gewacht worden op de laatste. Niet echt effectief dus!! De kinderen worden trouwens ook niet echt geholpen, de juf blijft gewoon aan haar tafel zitten.
Na die tijd deden de kinderen een uur spelletjes, sloegen ze elkaar met linialen en waren constant aan het schreeuwen, verschrikkelijk. Er is heel weinig consequentie. De leerkrachten zijn gewoon niet streng, ze zeggen er niets van.