marleenatsuriname.reismee.nl

Eerste stage week, kriebel beestjes en roti eten

Eerste stage week, kriebel beestjes en roti eten

De eerste stage week hebben we overleefd, maar het was wel echt enorm wennen. Zoals ik in mijn vorige blog al vertelde het gaat er hier allemaal een beetje anders aan toe. Ik ga de dagen maar even kort beschrijven, want er is al weer veel gebeurd.

Dinsdag 2 oktober:

Vandaag zijn we echt veel te laat op school, rond 8.10 komen we aan. Dus weer de vlaggenparade gemist en ook nog eens als laatste de klas in. Wat zullen de kinderen wel niet denken, haha. De juf brengt ook wat minder nieuws: 'T (zoon van onze contactpersoon met wie we meerijden) komt eigenlijk altijd wel wat te laat... MMM, dat is wat minder.
Verder gaat de dag weer precies hetzelfde als gister. De kinderen doen wat reken opgaven, wachten weer 3 kwartier, lezen wat, wachten weer een half uur, pauze, bladzijde schrijven en twee uur spelletjes, tekenen, klieren, stoeien en vechten. Ik verveel me, ik loop af en toe een rondje door de klas, maar dat is het ook wel. 's Middags worden we weer opgehaald door Kenneth (onze chauffeur), natuurlijk wel weer een half uurtje te laat. Dat went trouwens NOOIT :$!!!

Woensdag 3 oktober:

Vandaag zijn we naar de vreemdelingen dienst geweest. We kunnen het busje van het terrein huren voor ong 8 personen en vertrekken met 8 personen naar de vreemdelingen dienst.

Ik heb zelf trouwens nog niet gereden, het namelijk allemaal zo anders. Links rijden, automaat, stuur rechts, grote auto, links inhalen, geen verkeersregels, geen voorrangsregels, om 19.00 is het al pik donker. Binnenkort ga ik het wel proberen hoor.

Gelukkig gaat het snel bij de V.D. we staan na een half uurtje al weer buiten. Dus gaan we nog even naar The Mall. Kaartjes kopen, shoppen en naar de Mac voor de wifi. Na het eten boodschappen doen bij CHOICE. Een grote supermarkt waar ze ook veel Nederlandse producten verkopen. We hebben enorm veel ingeslagen en waren 602 SRD kwijt. Dat is ongeveer € 150 voor 6 personen. Uiteindelijk viel het ons dus wel weer mee.
's Avonds hebben Jaap en ik pannenkoeken gebakken volgens oud recept: bloem, melk, eieren en zout. Het wegen moest gebeuren zonder weegschaal, want die hebben we niet. We hadden een kilo bloem (blom) gekocht en hadden 625 gram nodig. We hebben toen de zak bloem verdeelt over 10 bekertjes en daarvan 6,25 in het beslag gegooid. Toch nog ergens goed voor die lessen van Ruud. Na het eten ook meteen ons eerste intervisie gesprek gehouden, stelde eigenlijk niet zo veel voor.

Donderdag 4 oktober:

Jippie vanmorgen zijn we op tijd en zelfs een beetje te vroeg. We kunnen de hele vlaggen parade nog mee maken. En dat is best leuk. Alle klassen staan netjes in rijtjes rond de mast, vier leerlingen uit groep 8 nemen de leiding en hijsen de vlag, de overige kinderen zingen het volkslied in het Nederlands en Surinaams (Sranan Tongo) en het lied van de vlag.

God zij met ons Suriname
Hij verheff' ons heerlijk land
Hoe wij hier ook samen kwamen
Aan zijn grond zijn wij verpand
Werkend houden w'in gedachten
recht en waarheid maken vrij
Al wat goed is te betrachten
Dat geeft aan ons land waardij

Opo kondreman un opo!
Sranangron e kari un.
Wans' ope tata komopo
Wi mu seti kondre bun.
Stré de f'stré, wi no sa frede.
Gado de wi fesiman.
Eri libi te na dede
Wi sa feti gi Sranan.


Hierna lopen alle kinderen rustig naar hun klas. De kinderen in mijn klas moeten hun leesboek voor zich pakken (betekent hier hun begrijpend lezen). Ik krijg ook een boek in mijn handen gestopt, de juf vraagt of ik het zo red en ze loopt weg. Oke fijn. Ik sta meteen voor een klas met 14 ‘schreeuwende' Surinaamse kinderen en mag al aan de bak. Lekker lezen op verschillende manieren, zijn ze dus al niet gewend, meteen beginnen met uitleggen en verwarring, betekent dus nog meer geluid. Het is trouwens wel weer heerlijk om voor de klas te staan hoor. Met rekenen komt ze gelukkig weer terug, schrijft op het bord wat de kinderen moeten maken en is weer weg. Oke, daar sta ik weer. Dan maar lekker aan de slag. Dat betekent hier kinderen heel veel helpen aan hun tafel. Zijn ze totaal niet gewend, maar ze hebben het hard nodig. De tafels, het optellen en aftrekken en het delen hebben sommige totaal niet door. Ze snappen er nog niets van. Een schone taak voor mij dus aangezien ze ontzettend veel moeten maken. *zie de foto*
Na een uurtje komt de juf weer terug, roept wat door de klas, geeft wat niet af is als huiswerk op, laat de kinderen hun spelling voor zich pakken, legt wat uit en loopt weer weg. Ik loop maar weer rond, kijk wat na en weet eigenlijk ook niet wat ik kan doen. Gelukkig komt ze wel weer terug en gaat het laatste uurtje met de kinderen knutselen.

Vrijdag 5 oktober:

's Morgens weer op tijd op school, dus weer de vlaggenparade meegemaakt en meegezongen.
Daarna lezen en weer rekenen en wederom is de juf ineens weg. Heel apart, ik probeer kinderen wat te helpen aan hun tafel en laat ze daarna lezen. Nu komt ze wel weer snel terug, gaat achter de computer zitten en schreeuwt af en toe van daar dat het stil moet zijn en dat de kinderen door moeten werken. Dit doen ze overigens niet zo erg. De dag duurt lang, maar de week die komen gaat heeft een goed voor uitzicht. Vrijdag ga ik met de klas op excursie naar Nieuw Amsterdam en woensdag zijn we vrij vanwege een nationale feestdag: de dag van de Marons (bos-negers).

Vanavond zijn we heerlijk uit eten geweest met een speciaal studenten menu.
Als voorgerecht: de gekke vier geen geklets = patat met gehakt, tomatensaus en kaas erover (soort kapsalon)
Hoofdgerecht: hamburger met patat, heerlijk!
Nagerecht: dame blanche en chocolade cake
Echt onwijs lekker gegeten.

Zaterdag 6 oktober:

Hanneke en ik gaan shoppen in Paramaribo. 20 minuten staan we langs de kant van de weg te wachten op de bus, valt dus reuze mee. Ik heb 3 hempjes en een leuk shirtje gekocht. De winkels zijn hier wel heel anders dan in Nederland er zijn vooral Chinese winkeltjes met allemaal dezelfde kleren, schoenen en tassen. En het stinkt, heel erg!
's Avonds lekker weer uiteten, we wilden graag pizza's eten. We beginnen bij de pizzahut, maar daar is het te druk en moeten we te lang wachten. Dan maar met de auto naar de pizzaboys, ziet er niet zo gezellig uit en is erg duur. Uiteindelijk toch maar weer naar Brodi (hebben we al een keer eerder gegeten). Gehaktballetjes in rode wijn saus met rijst, aardig pittig, maar wel erg lekker.

Als we thuis komen zijn de moeder en zus van Marleen Stoel aangekomen vanuit Nederland. Ze slapen bij Esther en mij op de kamer. Dat betekent dus heel laat slapen door al het geklets en het wennen van haar moeder en zus.

Zondag 7 oktober:

's Ochtends weer naar de kerk. Fijne dienst met een vet goede zangleidster. Ik probeer een filmpje op mijn blog te zetten. Daarna lekker cakejes eten en tosti's natuurlijk. 's Middags zijn we naar het guesthouse van Marleens moeder en zus geweest en hebben daar heerlijk gezwommen.
's Avonds waren we uitgenodigd bij zuster Sila, de voorgangster van de gemeente hier. We hebben heerlijke roti gegeten met super malse kip, aardappel en kouseband. En natuurlijk pittige saus.

Maandag 8 oktober:

Vandaag weer stage. Eigenlijk hebben we niet zoveel zin. We vervelen ons een beetje op school. Vandaag gaat het totaal anders. Juf Anouska vroeg of ik natuuronderwijs wilde geven. Natuurlijk wil ik dat wel. Om 9.45 mag ik les geven en om 10.00 is het al pauze. Mijn les heeft dus wel geteld wel een kwartier kunnen duren. Na de pauze geeft de juf mij het rekenboek en vraagt of ik som 1 wil uitleggen. Ze moet zelf even wat dingen regelen. Maar ze komt tot half 1 niet meer terug. Ik heb dus maar de rekenles gegeven met instructie, een leesles en schrijven. Leuk, maar onwijs vermoeiend. De kinderen praten veel, continu en heel hard. En dan hoor je ook nog eens alle andere klassen om je heen, omdat de muren gewoon open zijn. Ik was dan ook helemaal schor aan het eind van de dag. Eerst maar eens de kinderen aan leren hun vinger op te steken.

Na de lessen geven Esther en ik een presentatie over coöperatief leren. Dit begint nogal heftig. Een kleuterjuf heeft vanmorgen haar ontslag ingediend, per direct, terwijl niemand dit wist. Ze zitten nu dus gewoon zonder deze kleuterjuf, terwijl de school net begonnen is. De emoties lopen hoog op en er ontstaat dan ook een flinke discussie. Een beetje jammer aangezien wij direct hierna onze presentatie moeten houden. Gelukkig verloopt dit wel goed.

Beestjes

In de titel schreef ik al iets over kriebelende beestjes. Van de week werd ik in eens wakker met allemaal hele kleine rode bultjes op mijn voeten, ze jeukte niet. De volgende ochtend zaten ze op mijn knieën en daarna op mijn heup. Ook anderen hadden er in eens last van. Toch maar even gegoogled wat het kon zijn. Ons vermoeden is Bedwantsen. Totaal niet fijn. Google het maar even. Inmiddels hebben we nieuwe matrassen, maar of dat gaat werken weten we nog niet. We hopen het in ieder geval.

Weer eens tijd om mijn bed in te gaan. Vandaag weer stroomuitval dus ook geen internet. Het is hier nu 23.10 uur. Morgen (woensdag) hebben we een vrije dag vanwege een nationale feestdag.

Liefs en een dikke Brasa

Reacties

Reacties

mama

Hey lieve Marleen,
Wat een bijzondere verhalen weer! Leuk hoor en wat een verschil steeds weer met het les geven van die juffen daar.Hier heb je vaak 1 of 2 maanden op zeg termijnen en daar stappen ze direct op.
Konden jullie niet die klas gauw gaan over nemen.Leuk toch kleuters die kan je nog gaan sturen maar deze groep kinderen daar heb je wel een half jaar voor nodig om ze te laten gehoorzamen en jou gezag te laten tonen.
Dapper van je hoor Marleen dat je snel de taak van de juf oppikte dat heeft te maken met inzicht en meteen handelen! Mama is trots op je !!!
Heel veel succes en plezier verder en geniet van al het leuks wat je weer tegen komt.
Hier gaat alles verder zijn gangetje.Bedankt nog voor je leuke kaart die wij vandaag hebben gekregen.
Heel veel liefs en ik hou van je Dikke kus Mama xxxxx

F&B

Zo, nu eens tijd om je blogs te lezen!

Wat te laat komen? Das niks voor jou, ach het is Suriname, dus dan kan je het maken daar. Als jij en zij te laat komen dan komen jullie allebei toch tegelijkertijd aan, dus gewoon op tijd haha.

Maar hoeist met je bultjes op je voeten, knieen en heup? Hoe slaapt je nieuwe matras?

Wat ben je toch ook een goede docent! :) Tijd nemen voor alle kinderen, terwijl de juf zelf elke keer wegloopt om roti's te eten. Moeten we hier in NL eens proberen haha...

Nou we gaan gauw volgende berichten eens lezen! :)

Heel veel liefs, Bouke en Ferry

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!