15 oktober - 20 oktober

invallen en de kinderclub leiden

Deze week hebben Esther en ik voor veel verrassingen en uitdagingen gestaan. Maandag kwamen we op school en werd Esther gevraagd om in te vallen bij groep 7, omdat de juf ziek was. Ik ben wel gewoon naar mijn eigen groepje 5 gegaan. Na een half uurtje werd ik gewenkt door de directrice of dat ik bij groep 6 wilde invallen, omdat die juf ook ziek naar huis was gegaan. Een heerlijke uitdaging.
Als blanke stagiaire ben je toch een beetje een doelwit. Ze proberen je ontzettend uit, maar vooral ze praten altijd, overal, hard en heel erg veel. Het is lastig om ze eindelijk stil te krijgen. Daar komt toch weer mijn leerpunt om de hoek kijken. Je moet hier gewoon echt streng zijn, belonen werkt niet.
Ik heb niet alleen maandag ingevallen, maar ook donderdag en vrijdag werden Esther en ik weer gevraagd. Dit keer voor groep 4. Op donderdag hebben we dit samen gedaan. Ieder om de beurt een les en ook meteen de gym les. Met een bus (eigenlijk een gewone stadsbus totaal versierd met mooie plaatjes, soms blote vrouwen en vrolijke versiersels, heel druk) werden we gereden naar de gym zaal. Een houten basketbalzaal eigenlijk. Materiaal bestaat uit 2 ballen!!!!!! Hier een uur gymles gegeven met tikspellen en een estafette race en daarna weer opgehaald door de bus.
Vrijdag stond ik er alleen voor, omdat Esther weer moest invallen in groep 7. Dit viel me toch wel wat tegen. Het is erg zwaar en frustrerend om continue te moeten eisen dat het stil is en daar ook echt 10 minuten op te moeten wachten.
Enig lichtpuntje: Het bordschrijven en tekenen vind ik hier wel helemaal leuk. Weer even een echt krijtbord en doordat het ruw is veel beter dan in NL.

Donderdag zijn Hanneke en ik naar het Kinderdagverblijf geweest. We hebben van een speelrups een poppenkast gemaakt en de knuffels waren de juf en de kinderen. We hebben een poppenkast spel uitgespeeld over Samen Spelen Samen Delen. De kinderen, maar vooral de leidsters lagen in een deuk om ons spel. Blijkbaar doen ze dat zelf niet zo vaak. We hebben ze ook een werkje laten maken.
We hebben de handen van de kinderen helemaal geverfd en ze ze toen laten stempelen op papier. Erg leuk geworden. En hierdoor ging de tijd ook lekker snel!

Gister hebben Hanneke, Jitske, Leonie en ik hier de kinderclub geleid. Milena doet dit normaal gesproken met Nandoni. Wij hebben met zijn vieren de hele kinderclub voorbereid. Dit was vooral, omdat we vorige week merkte wat voor een drama het eigenlijk was. Er was toen niets voorbereid en er was totaal geen leiding en consequentie. Dit wilden wij graag anders doen. De kinderclub is eigenlijk net zoiets als de vakantie bijbel club, maar dan iedere week.
We hebben als thema voor de komende week ‘Gelijkenissen' gekozen. Gister was ‘Het verloren schaap' aan de beurt.
We begonnen met een welkomst woord, bidden en het afspreken van de regels. (Plezier, Plaats en Stilte). Hierna hebben we gezongen. We merkten dat dit eigenlijk net zo gaat als in NL. Met moeite krijg je ze aan het staan en zingen. Na het zingen hebben we een sketch opgevoerd om uit te leggen wat een gelijkenis is.
Nog lekker even zingen en een spel: jongens tegen de meisjes. We hadden een papieren schaapje verstopt wat de kinderen moesten zoeken. Je merkt wel dat de kinderen het niet echt gewend zijn om erg hun best te doen, want als ze hem even niet vonden gingen ze meteen weer zitten. Gelukkig kwam er na een hint weer wat actie in. Na het spel hebben we de gelijkenis uitgespeeld. Dit vonden de kids echt helemaal leuk!
En als laatste een Bijbeltekst aan geleerd. Dit ging echt zo goed!!! We hadden op een aantal getekende schaapjes de bijbeltekst neergezet en na één keer opzeggen kenden ze hem al uit hun hoofd!!!! Echt een complete verrassing voor ons!!!
Als laatste ging de groep uiteen de jongere kinderen mochten spelen in de speeltuin en de oudere kinderen gingen met ons in groepjes uiteen om door te praten over het thema.

Het leiden van de kinderclub was echt fantastisch we hebben er zo erg van genoten!!! Dit gaf echt enorme voldoening.
Het geven van huiswerkbegeleiding aan kinderen van de Clarkeschool (school met kinderen uit de achterstand wijk hier vlakbij) geeft ook ontzettend veel voldoening trouwens. Je moet echt helemaal bij nul beginnen met ze, maar het is zo fijn om ze te kunnen helpen.
p.s. We voelen ons hierna wel echt altijd heel heel erg vies.

Dit was hem weer voor deze keer. Ik heb trouwens ook foto's op mijn weblog staan altijd leuk om ook even een kijkje te nemen.

liefs