Dikke vette vakantie op Curacao

Dikke vette vakantie op Curacao

Jippie, de verrassing is eindelijk begonnen en hij is zo verschrikkelijk onwijs geweldig en tof!!!!! We zijn namelijk gister naar Curacao gevlogen. Om 13.00 zouden we vertrekken vanaf Lob Makandra (we moesten zelfs iets eerder de kerk uit lopen om op tijd klaar te zijn), maar dit werd natuurlijk, zoals we Suriname inmiddels kennen bijna kwart voor twee. Op het vliegveld aangekomen ingecheckt en even buiten gewacht, we hadden meteen al ruim een uur vertraging. We vlogen met een heel nieuwe maatschappij, bestaat pas een week. Maar werden echt behandeld als prinsessen. Er vlogen maar 20 mensen mee dus iedereen zou een eigen rij kunnen kiezen. Ik zat gezellig naar Hanneke. We kregen 4 keer drinken, een kip broodje, een muffin en een zakje chips en dat voor een vlucht van 2,5 uur!!!

De Villa

We verblijven deze 5 dagen in een super de luxe villa in de wijk Jan Sofat. De villa is zo mooi. We hebben alle 10 een boxspring bed, een loungeset, picknicktafel, stoffen bank, loveseat, grote keuken, enorm balkon en ons eigen zwembad. Helemaal geweldig dus.

Vandaag zijn we ook naar al naar het strand geweest bij Jan Thiel en het was prachtig. Een baai met wit strand. We hebben op ligbedjes uitzicht gehad op het water wat tegen de rotsen aan sloeg. Ook hebben we al even gesnorkeld. We hebben dus al wat koraal gezien en mooie vissen.

Het is hier echt zo mooi!!!!!!!!

Nu ga ik heerlijk vakantie vieren hoor!!

Dikke kus

p.s. Sorry voor mijn overenthousiaste taalgebruik ;)

Wisselweek en onze één na laatste...

Dit was alweer onze één na laatste week in Suriname, de tijd vliegt. En het was als belangrijkste onze één na laatste warme week, want volgende week vertrekken we weer naar Nederland waar het koud en nat is. Dat laatste is het hier inmiddels ook al twee dagen. En ook erg bewolkt.

De afgelopen week hadden we een wisselweek. Ik zat hier in Suriname met 13 studenten van de Pabo en we zaten verdeeld over 4 scholen. Iedereen zat dus 6 weken op dezelfde school en de afgelopen week hebben we op elkaars scholen gekeken.

Maandag 19 november:
Vandaag ben ik met Maureen naar de Santopolderschool geweest. Dat is ruim 20 minuten lopen in de brandende zon, dus we zijn in ieder geval behoorlijk verkleurd. Toen we aankwamen bij de school hebben we al bijzondere taferelen kunnen zien. Heel veel kinderen komen lopend vanuit Sunny point (achterstandswijk) naar school. Andere kinderen worden met een busje gebracht. Er komen dan echt 15-20 kinderen uit het busje (9 persoonsbusje) stappen en dan blijven er nog kinderen in zitten die naar de Clarkeschool gaan. Ik heb er wel fimpjes van gemaakt dus die kan je bij thuis komst wel bekijken. Om 7.55 begon ook hier de vlaggenparade, een stuk formeler dan bij ons. De kinderen staan in twee rijen voor hun lokaal, één rij jongens en één rij meisjes. Ze zijn/staan doodstil. En dan gaat er één klas naar de mast toe en die hijsen de vlag en zingen het eerste couplet van het volkslied. Hierna begint de school. Wij moesten wachten op de directrice die pas om 8.40 aankwam. Ze gaf ons een rondleiding en wij hebben er toen voor gekozen om in verschillende klassen te kijken. We zijn in een 5e, 6e, 3e en een 1e klas geweest en als laatst een kleuterklas. Wat ons opviel was dat dit wel een stukje anders was als op mijn school. Er wordt wel goed onderwijs gegeven, er zijn genoeg materialen en de lokalen zien er leuk uit, maar het is allemaal net wat armoediger en ook de leerkrachten en kinderen zijn net wat armoediger/ brutaler. Al met al was het een leuke dag.

Dinsdag 20 november:
Vandaag zijn we met een grote groep naar de Clarkeschool geweest. De verhalen waren al erg heftig, maar de praktijk wees dit ook uit. Esther, Marleen S en Marlinda waren al wat vroeger naar de Clarke gegaan en wilden graag kijken in een 1e klas. Hier was geen docent dus probeerden zij de klas te runnen tot de invaller zou komen. Dit is gewoon echt onmogelijk. De kinderen lopen door de klas, schreeuwen, slaan elkaar, stoeien/vechten en luisteren echt totaal niet. Een ramp. Daarnaast kunnen ze nog niet tot 10 tellen en kennen ze pas een paar letters. Toen de invaller aankwam gingen de kinderen meteen op hun plek zitten en waren helemaal stil. Te bizar voor woorden, ze hebben gewoon geen enkel respect voor blanken. Hanneke, Jaap en ik zijn toen naar de andere 1e klas gegaan. Hier was ook een invaller. De kinderen waren bezig met een schrijfles. De letter v moesten ze meerdere malen overschrijven. Het viel ons op dat er maar heel weinig kinderen aan het schrijven waren. Ik stond naast een jongetje en vroeg hem waarom hij niet schreef, hij antwoordde: 'Ik heb geen potlood juffrouw'. Dan breekt toch wel even je hart. Al die kinderen waren niet bezig, omdat ze geen potlood hadden, hoeveel kost een potlood nou... Toen ik zijn schriftje bekeek zag ik ook dat er maar heel weinig bladzijdes gevuld waren met letters. Ik heb hem toen mijn pen gegeven, de beste die ik. Samen hebben we de bladzijde vol geschreven (zelf kon hij nog geen letter schrijven). Apentrots dat hij was. Ook andere kinderen hebben we pennen gegeven en geholpen met schrijven. Toen een meisje met een van ons gekregen pen trots haar bladzijde liet zien aan de juf werd ze alleen maar boos, ze mogen niet met pen schrijven (breekpunt 2). Ons duidelijk antwoord aan haar: 'liever met pen dan helemaal niet, deze kinderen hebben geen potlood'. Helaas begrepen ook haar, dat zij dit morgen zou horen van de eigen juf, dus hebben wij boven de bladzijde geschreven dat ze van ons een pen hebben gekregen. Tijdens de pauze gingen we weg uit deze klas. Mijn heldje kwam me achterna met de pen, hij wilde hem aan mij terug geven, breekpuntje 3, toen ik hem vertelde dat hij hem mocht houden en er heel goed mee moest leren schrijven was hij apentrots, breekpuntje 4.
Na de pauze zijn we naar de overkant van de weg gegaan, daar staat het oude gedeelte met de 3e, 4e en 5e klassen. Dit ziet er allemaal nog veel erger uit, allemaal lokaaltjes naast elkaar zonder tussenschotten, kleine tafels en stoelen en dan de onmogelijke, verschrikkelijke stank. Dit is echt nog veel erger. Ik kan jullie wel uitgebreid vertellen hoe het er is, maar ik denk dat ik er geen goed beeld van kan geven. Ik zal wat foto's op mijn blog zetten, dan kan je in ieder geval wat zien, maar ik beter zeggen kom zelf eens kijken ;).

Woensdag 21 november:
Esther en ik zijn vandaag naar de Santopolderwegschool geweest. Een redelijk goede school waar voornamelijk Hindoestanen op zitten. Hier werden we hartelijk ontvangen door de onder directrice en hebben ook hier een rondleiding gekregen. Ik ben toen blijven plakken bij de kleuters. En dit was echt evrschrikkelijk. Deze juf was niet echt van plan om iets te gaan doen met de kinderen of dit langer dan 5 minuten vol te houden. Toen ik de klas in kwam waren de kinderen al een kwartier niets aan het doen en dit ging nog even zo door. Hierna hield de juf 3 minuten een klassengesprek en deed ze 5 minuten een spelletje buiten. Toen moesten de kinderen weer naar binnen en overliggen aan hun tafel (overliggen = slapen/liggen/stil zijn). Ruim een half uur heeft de juf alleen maar dingen voor haar zelf gedaan!!! Toen deed ze toch noch maar even een rekenspelletje, wel 10 minuten. Daarna is met de hele klas naar de wc's gegaan, moest iedereen plassen en toen was het alweer pauze. Deze juf deed niet alleen niets, ze was ook onwijs onaardig tegen de kinderen, bekte ze constant af. Na de pauze ben ik in klas 5 geweest. Hier kregen de kinderen les over spreekwoorden. De afgelopen weken hebben we vooral gemerkt dat de mensen hier niet heel slim zijn, letterlijk!! En ook hier bleek dat weer, want de juf legde het speekwoord ‘al heeft een aap een gouden ring, het is en blijft een lelijke aap' uit (tuurlijk juf). Dit legde ze uit door een voorbeeld te geven: als je een heel lelijk kind hele mooie kleren geeft, dan zijn de kleren heel mooi, maar het blijft een lelijk kind. Juf, perfect voorbeeld met een klas vol onzekere pubers voor je. Tactisch zijn ze hier in Suriname ook zeker niet. De kinderen worden heel negatief behandeld en veel afgebekt.
Hierna ben ik in een 4e klas geweest, dit was een leuke les en een goede juf. Als laatste heb ik in de klas van de Hanneke gezeten, een 1e klas. Ik werden meteen werkbladen in mijn handen gedrukt of ik die even wilde uitdelen en er boekjes van wilde maken. En of ik daarna even kon helpen met het uitdelen en verzorgen van de tractie van een kind in de klas (Lapis, cake, fernandes en een enorme zak snoep).

Donderdag 22 november:
Vandaag weer een dagje Clarkeschool. Met Ilse en Mariëlle zit ik in de klas bij juf Sheila een 2e klas. Dit blijkt één van de verschrikkelijkste juffen te zijn en het klopt ook!!! Al in het eerste kwartier worden er meerdere kinderen geslagen, het gaat namelijk zo.
De kinderen moeten hun huiswerk voor zich leggen. Als je het niet gemaakt hebt slaat de juf je met een liniaal, soms tegen je arm, rug of schouders. De andere keer gebruikt ze een bordliniaal op de vlakke handen van een meisje, draait ze letterlijk een oor om van een kind en slaat ze iemand anders met de vlakke hand. Het ziet er verschrikkelijk uit. Er gaat dan echt een steek door je hart. Slaan is niet het enige wat ze doet. Ze schreeuwt tegen de kinderen, ze is zeer negatief en scheld de kinderen helemaal uit. 'stelletje apen' 'doe niet zo verschrikkelijk dom' jullie zijn kakkerlakken' 'ik krijg hoofdpijn van jullie' 'jullie kunnen geen Nederlands, wat doen jullie in de 2e klas' Deze juf heeft twee gezichten ze is verschrikkelijk, maar ze kan ook heel lief doen. Daarnaast geeft de juf wel echt les, staat ze voor het bord, doet ze de redactiesommen voor enz. Heel apart.

De Clarkeschool staat bekent als de slechtste school van Suriname. Ik geloof alleen niet dat dit uit onwil is, of om de slechte leerkrachten. Ik weet zeker dat deze leerkrachten de situatie graag zouden willen veranderen. Ze zijn zelf ook op deze manier groot gebracht, met slaan en negatief geschreeuw. Er zitten 1100 leerlingen op deze school die allemaal uit Sunny point komen en allemaal eigenlijk letterlijk kansloos zijn. Deze kinderen wacht net zo'n toekomst als dat hun juffen hebben. Verschrikkelijk om te zien. Maar daardoor heb ik juist ook een enorm respect voor de leerkrachten die op deze scholen les moeten geven, zonder materiaal, zonder boeken, met kansloze kinderen en allemaal met een trauma uit hun eigen jeugd.

's Avonds hebben we met zijn allen een film gekeken. Was wel erg gezellig. Tijdens de film kwam er nog een enorme hoosbui, waardoor iedereen op een andere plaats moest zitten om te zorgen dat je niet nat werd.

Vrijdag 23 november:
Vandaag lekker een dagje vrij. Even de stad in voor een duikbril, want die kan ik goed gebruiken tijdens mijn ultra toffe verrassing. En ik heb echt heerlijk gegeten bij de mac. Pittige kippenkluifjes. 's Middags voor de laatste keer kinderclub. Over de dwaas man en de wijsman. Twee van de Surinaamse kinderclub leidsters zouden ook mee helpen met het verhaal, het zingen en de het aanleren van de tekst. Ook zou iemand anders werkjes regelen. Maar zoals dat hier wel vaker gebeurd, kwam er maar één opdagen en konden wij dus nog snel even een ander programma in elkaar knutselen. We merkten wel dat er iets meer chaos was, maar het was zeker weer ontzettend leuk.
's Avonds hebben we weer heerlijk gegeten bij 't Vat. Al werd dat wel iets later dan verwacht. We reden namelijk met het bus richting de stad en plotseling hier hij er mee op, midden op de weg. We hebben hem toen aan de kant geduwd en Thirsa (die toevallig langsreed) heeft toen naar oom Otje en tante Helen gebeld. Zij zijn toen gekomen met een nieuwe accu en hebben deze er snel in gebouwd (toch wel raar dat dat zo snel kan in 7 minuten tijd!!!). Hierna zijn we lekker door gereden naar 't Vat en dit ging prima. Na het eten zijn we nog wezen bowlen, erg gezellig, helaas niet gewonnen dit keer.

Zaterdag 24 november:
Het is alweer zaterdag, precies over een week vertrekken we weer naar Nederland. Maar eerst hebben we nog een hele leuke toffe super gave week voor boeg...
Wil je weten wat check morgennacht mijn facebook of volgende week weer deze blog ?

liefs

Weekje ACI, of te wel heerlijk uitrusten :)

Maandag 12 november - zondag 18 november

Hoi lieve lezers,

Nog maar twee weekjes en dan ben ik alweer in Nederland. De tijd gaat echt onwijs hard, maar ik moet wel zeggen dat ik de mensen in Nederland onwijs mis. De groep hier is toch wel behoorlijk anders dan ik gewend ben. Je kan hier weer lezen over mijn afgelopen week op het ACI, Albert Cameron Instituut, de kweekschool in Suriname op mbo niveau.

Maandag 12 november

Deze week hebben we even een andere week dan anders. En het was echt heerlijk. Na zes weken stage waren Esther en ik wel even toe aan iets anders. Om 7.15 hebben we de bus gepakt en zijn we naar de stad gegaan. Op het ACI hebben we een rondleiding gekregen van mevrouw Deur. Bij iedere leerkracht moesten we ons voorstellen en een handje gegeven. We werden door mevrouw Deur ook telkens voorgesteld als die 13 studenten (de andere 11 zijn al eerder naar het ACI geweest). Na de rondleiding hebben we nog een les Nederlands gevolgd. Het ging over de historische Surinaamse literatuur. Aangezien deze er bijna niet is, maar vooral door Nederlanders is geschreven werd Nederland een beetje belachelijk gemaakt. De les was wel erg leuk, de leraar probeerde ook echt veel contact te maken met de studenten en veel grapjes. Ook Esther en ik zijn tijdens deze les veel te weten gekomen over Suriname. Zo is Suriname nu bijvoorbeeld bezig met het maken van bio-ethanol, zo kunnen ze over een tijdje zelf brandstof maken en dit ook exporteren naar het buitenland. Deze leraar vertelde de studenten dat Suriname over 15 jaar een welvarend land is, ik ben zeer benieuwd. Hierna zijn we lekker we nog even een winkel in geweest en lekker naar huis gegaan. We waren echt al om 11 uur terug. Ik heb toen lekker de serie 90210 gekeken en heerlijk gechillt.

Dinsdag 13 november

Vandaag geen ACI, maar een heerlijk vrije dag. Het is hier in Suriname weer een Nationale feestdag, dit keer van de Hindoes. Zij vieren Diwalli een lichtjes feest. Hanneke, Esther en ik wilden lekker de stad in om te winkelen. Maar het bleek wel heel erg rustig in de stad toen we de bus uitstapten. Geen wonder, want vrijwel alle winkels waren dicht. Ik denk dat we 4 winkels hebben gezien. Maar we zijn wel lekker even weg geweest. Om 14.00 wilden we naar Skyfall, helaas bleek deze al helemaal uitverkocht (je kan hier niet reserveren) dus zijn we toen weer even wezen lunchen bij 't Vat en daarna naar Domburg gereden. Een klein plaatsje langs de rivier waar we bij de snackbar hebben gegeten (ik heb alleen wat gedronken). Niet heel bijzonder trouwens, er liggen wat jachten aan de kant. Om 20.00 zijn we dan toch naar de film gegaan, Skyfall. Het was weer heel erg koud, maar wel lekker aan de Maltesers.

Woensdag 14 november

Vandaag weer een dagje ACI. Of eigenlijk een lesje. We hebben een les maatschappij leer gevolgd. Eigenlijk heel raar dat je dat op de kweekschool volgt, terwijl wij dat al op de middelbare school hebben. De les ging dan ook over nature, erfelijke en omgevingsfactoren, enz. De docent las een stukje tekst voor en stelde dan een vraag over de tekst, letterlijk begrijpend lezen. Deze les was wat minder leuk, ik waande me wel weer op de GH, want heb heel handig to do lijstjes zitten maken. Na maatschappijleer wilden Esther en ik een les rekenen mee maken. Bij het lokaal stonden we te wachten, maar er kwam geen docent, we zijn toen na 20 minuten maar weg gegaan. En waren nu dus al lekker om half 11 thuis. We hebben deze week trouwens wel onwijs geluk gehad. We hebben altijd de PLK bus nodig, maar die komt maar weinig langs het ACI. Daarom was ik op het idee gekomen om de PSB bus te nemen naar de tempel (de helft van de route) en dan vanaf daar een PLK of NVB bus. En we hebben gewoon echt iedere dag geluk gehad en hadden meteen een goede aansluiting. Toen we thuis kwamen zijn we heel hard bezig geweest met ons dossier voor de GH. En als beloning mocht ik van mijzelf een serie kijken. Vanaf nu Gossip Girl. Vandaag trouwens de chocoladeletter op gekregen van mama.

Donderdag 15 november

Ons laatste dagje ACI en we moeten een presentatie geven aan de 3e klas. We houden onze presentatie over de opvoedstijlen, in de volksmond ben je een strenge juf, een te lieve juf of er tussen in. We komen de klas in, al iets later dan moest, omdat we eigenlijk in een ander lokaal moesten lesgeven, maar de docent vraagt ook nog of ze even wat tijd mag. Best balen, want Esther en ik hebben een strakke planning. De docent verteld nog even dat wij een presentatie komen geven, dat de leerlingen goed moeten opletten en moeten luisteren en dan loopt ze weg. Daar staan Esther en ik dan met 26 Surinaamse studenten in een klas, die eigenlijk dit uur vrij zouden zijn. In het begin zijn ze dan ook nog wat aan het mopperen en rumoerig, maar geluk wordt het al gauw beter. We doen met de studenten een spel ‘Amerikaans liften' om ze wat losser te krijgen en een testje over welke opvoedstijl ze nu zouden hanteren. Best raar om te merken dat de studenten trots zijn op het feit dat ze nu een autoritaire (strenge) of een Laissez-faire (verwaarlozende) stijl zouden hanteren. Je kan goed merken dat een deel van de studenten totaal geen juf wil worden, maar hier alleen zit om een diploma te krijgen. De presentatie ging best goed, ook tijdens de theorie werd er goed opgelet. Ik denk zeker dat we een aantal studenten hebben kunnen inspireren, hopelijk houden ze dit ook vast. Na de presentatie zijn we weer terug naar huis gegaan om hard aan school te werken en verder te smullen van mijn heerlijke chocolade letter.

Als je je nog afvraagt wat nu echt de grootste verschillen zijn tussen het ACI en de PABO in Nederland:
- ACI is op mbo niveau
- ACI lopen de studenten in uniform en is deel zwanger
- In Nederland krijg je vooral les over didactiek 'hoe geef je les', op het ACI is alles gericht op eigen kennis en vaardigheid

Vrijdag 16 november

Vandaag nemen Esther en ik een dagje vrij. We willen hard werken aan ons dossier voor de GH. En dit is ook echt gewoon gelukt. Super lekker en vooral trots dat ik me zo goed kon concentreren. Nu is echt bijna alles af. Om 12.00 zijn we klaar en vind ik wel dat ik een serie heb verdient, dus weer heerlijk Gossip Girl kijken. Om 13.00 springen we lekker het zwembad in, want ja ja we hebben sinds deze week een zwembad op Lob Makandra waar wij ook gebruik van mogen maken. Echt super lekker. 's Middags weer kinderclub, heerlijk toneel mogen spelen. Voelt zo lekker om én met God bezig te zijn én met kinderen, twee passies in één. 's Avonds willen we bowlen, helaas neemt de bowling baan niet op en willen we de gok liever niet wagen om én huur én benzine te betalen. Dus halen we lekker wat drinken bij de supermarkt en kletsen we de avond. Al met al gelukkig een gezellige avond.

Zaterdag 17 november

Hanneke, Jitske, Jaap en ik gaan vanmorgen weer naar de stad. Ik wil heel graag een tas kopen en we moeten ook op pad voor sinterklaas cadeautjes. We gaan hier namelijk ook nog even sinterklaas vieren met elkaar. Ik ben trouwens echt helemaal geslaagd voor een tas, een super leuke, mooie en vooral grote tas!! En ook een schattig jurkje. 's Middags komen Marleen Stoel, Marlinda en Maureen terug naar vier weken binnenland en horen we natuurlijk even alle verhalen aan, leuk om alles te horen. Daarna heerlijk nog even zwemmen, douchen optutten en lekker uit eten bij 't Vat.

Zondag 18 november

Vanmorgen weer kerk in de gemeente van Lob Makandra. Een heerlijke zangdienst met hele mooie nummers. Zo gaaf om te zien dat ze hier zo enthousiast op het podium staan.
Na de dienst weer heerlijk het zwembad in om flink te verkleuren en dat is gelukt. En ja, nu typ ik alweer deze blog.

De tijd gaat onwijs snel. Aankomende donderdag begint de grote verrassing en het zo verschrikkelijk gaaf, vet, cool, super origineel. Nog maar heel even... Zondag zal ik het onthullen.

Liefs

p.s. Lisanne de verrassing was dus geen bowlen... ;)

Mijn laatste stage week op de Kangoeroeschool

Mijn laatste stage week op de Kangoeroeschool

Lieve lezers,

Hier weer een berichtje van mij. Ik schrijf alweer over mijn laatste stage week op de Kangoeroeschool. Hierna nog één weekje kweekschool en een wisselweek waarin ik de scholen van de anderen ga bekijken. De tijd gaat ontzettend snel, want over 3 weken ben ik alweer terug en heb zin om jullie allemaal weer eens te zien.
Bedankt voor jullie lieve reacties, ontzettend leuk om te lezen.

Maandag 5 november:
Het begin van onze laatste stageweek alweer. Prima op tijd, zoals gelukkig de afgelopen tijd al vaker kwamen we weer op school aan. De vlaggenparade meegezongen en daar na weer lekker wat les gegeven, voorbereid voor dinsdag, wat schoolopdrachten gemaakt en een stukje geschreven voor de nieuwsbrief van de school. De tijd gaat hard, het is onze laatste week en dat merken wij goed, maar de kinderen ook. Ze zijn in eens erg aanhankelijk, willen veel knuffelen en komen veel naar ons toe.
's Middags nog meegeholpen bij de huiswerkbegeleiding. Daar komen nu trouwens nog maar weinig kinderen, ongeveer 5. Voorheen waren dit er ruim 30 iedere dag, maar er is nu op de Clarkeschool hier vlakbij, waarvan veel kinderen bij de huiswerkbegeleiding kwamen, een naschoolseopvang waarbij de kinderen eten en huiswerkbegeleiding krijgen. Daarom komen ze nu dus niet meer naar de huiswerkbegeleiding van Lob Makandra. Dit jammer, maar niet heel erg, omdat andere kinderen nu extra veel aandacht en hulp kunnen krijgen.

Dinsdag 6 november:
Vandaag houd ik mijn lessenserie op school, de hele dag ga ik lesgeven over Nederland. Maar eerst mg ik eindelijk mijn pakketje ophalen wat ik gekregen heb van mijn moeder. Vorige week hebben ze er al over gebeld. En ben ik ook al langs geweest, maar toen was hij niet open. Hij is ook alleen doordeweeks open van 7 - 12 en dan ben ik op stage. Maar vanmorgen ga ik hem eindelijk halen. Ik rijd met Kenneth, David, Leroy en Sefanja mee. Eerst worden Leroy en Sefanja naar de Mulo gebracht (middelbare school). Hierna rijden we door naar het postkantoor wat een eindje buiten de stad ligt. Aan de telefoon vertelde ze mij dat het om 7 uur open zou gaan. Daar aangekomen werd het toch maar 8 uur. Fijn, dan ben ik dus sowieso te laat op school. Toch maar wel wachten. Om 8 uur gaat het loket open en moet je je legitimeren, dan ga je naar de loods, die pas een kwartier later open gaat en daar moet je je nummer zeggen. Dan halen ze mijn doosje op. De politieofficier maakt het doosje open en controleert op drugs. Dan moet je naar de kassa en administratie kosten betalen. Dan ga je weer terug naar de balie en moet je wachten tot ze eindelijk je doos afgeven. Gelukkig zaten er heerlijk snoepjes, koekjes en chocola in. Jammie!!!!!!
Daarna snel naar school waar ze al met smart op mij wachten (ik kom trouwens 3 kwartier te laat aan op school). Ik heb mijn laptop meegenomen en sluit de beamer hierop aan in de klas. Dit is heel bijzonder voor de kinderen hier, want dit hebben ze nog niet eerder meegemaakt. Een les krijgen met een beamer, met een powerpoint en vooral met plaatjes!! Ik heb een leuke powerpoint gemaakt met plaatjes en met allemaal typische Nederlandse dingen. De kinderen vinden het fantastisch.
Na de pauze gaan we rekenopdrachten maken, één opdracht over meten, één breinbreker opdracht, één rekenpuzzel en last but not least Pannenkoeken bakken!! Bij de laatste opdracht moeten de kinderen zelf het beslag maken en de pannenkoek zelf bakken. Ik werk hierbij trouwens in groepjes in circuit vorm. En ik moet eerlijk toe geven ik kwam een beetje handen te kort. De kinderen kunnen hier gewoon nog niet zelfstandig werken, maar ze kunnen ook nog niet samenwerken. Erg lastig voor ze dus. Normaal gesproken krijgen ze altijd klassikaal les en nu moesten ze zelf dingen doen, bedenken en oplossen. Erg lastig. Het pannenkoeken bakken was wel een groot succes, de kinderen en vooral de juf vonden het helemaal super!!

Woensdag 7 november

Weer een gewone stage dag. 's Ochtends gym. Als we in de gymzaal aankomen is er nog iemand aan het schoonmaken (lees vegen) en zij gaat ook gewoon door terwijl mijn klas gym hoort te krijgen. Hierdoor kunnen wij maar een klein deel van de zaal gebruiken. Echt ongelooflijk dit soort dingen zou je in Nederland nooit meemaken. Ik heb het ook gefilmd dus ga het proberen op internet te krijgen.
Voor de rest gewoon lekker wat les gegeven. 's Middags weer helpen bij de huiswerkbegeleiding.

Donderdag 8 november

Weer zo'n normale gewone stage dag, maar wel een weeïg randje. Het is tenslotte al de één na laatste. 's Middags lekker vrij, beetje film kijken enzo. En, en en.... Eindelijk Ferry weer eens gesproken. Hij zit nu in Sri Lanka, helemaal aan de andere kant van de wereld en we hebben dan ook 8,5 uur tijdsverschil. Heel fijn om elkaar weer even te spreken, het is namelijk al weer even geleden en als ik straks thuiskom is hij nog in Sri Lanka voor stage. Hij heeft het moeilijk daar, is alleen en ervaart vooral een enorme cultuurshock dat maakt het nog moeilijker om hier te zijn en niet dicht bij elkaar. Jammer, maar we proberen zoveel mogelijk te chatten en mailen met elkaar en elkaar zo te bemoedigen de komende weken.

Vrijdag 9 november

Mijn aller allerlaatste stage dag op de Kangoeroeschool. Het voelt een beetje raar, maar ook wel weer fijn, want dat betekent dat ik aankomende week een paar dagen vrij heb. 's Ochtends film ik meteen de vlaggenparade, want dat is mijn laatste kans. Als ik in de klas kom krijg ik meteen van een aantal meiden tekeningen, knutselwerkjes, zelfgemaakte waaiers en een armbandje, super leuk en lief. In Nederland weet je dat dat er een beetje bij hoort, maar hier voelt dat wel erg bijzonder!
Daarna begint gewoon de les met breuken. Jaja, breuken in groep 5. Dat is behoorlijk veel eerder dan in Nederland. En ook nog heugelijk, want ik mag ze het uitleggen en dat voelt ontzettend leuk en goed. Ik probeer dit natuurlijk zo concreet en duidelijk mogelijk, veel beurten, veel verschillende manieren, veel benoemen. Een beetje een Nederlandse aanpak. En ja hoor in hun schriften is het ook nog goed gegaan, heerlijk!! Hierna moet ik nog invallen in groep 6, ruim een uur, waarbij ik meteen pestgedrag de kop in mag drukken. Fijn! Dan om 12 uur nog een half uurtje invallen in groep 4 en om half 1 snel terug naar mijn eigen groep 5. Ze zitten dan allemaal klaar en hebben nog wat tekeningen en werkjes en een schilderijtje met de Surinaamse vlag. Van de juf krijg ik een mooie speech en twee leuke cadeautjes. Ze is blij met mij geweest de afgelopen weken, dat kan ik duidelijk aan haar zien en merken. Ze heeft dan ook een leuke boordeling geschreven. Dan is het echt 13.00 en tijd om naar huis te gaan. Van de kinderen krijg ik nog een dikke brasa en de juf een handdruk. Tot ziens Kangoeroeschool.

's Middags leiden wij de weer de kinderclub, weer super leuk met liedjes, toneel, sketch en een nieuwe tekst. De kinderen hebben het overduidelijk naar hun zin. Al merken we wel dat het ook hier wat rustiger is door het nascholingsproject.

's Avonds weer heerlijk uiteten bij jiji's voor de derde keer neem ik de beefburger sandwich met patat, heerlijk, eindelijk eens wat ander vlees dan kip of frikadel. Hierna gaan we bowlen. Het ziet er super leuk en ook best behoorlijk luxe uit. Met een bar en pooltafels. Lijkt een beetje op de b-versie van Atoll. En ook nog super leuk, IK WIN. Jippie ?!!!

Zaterdag 10 november

Vandaag nemen we de auto en gaan we een flink stuk rijden. We beginnen bij Groningen iets westelijker dan Paramaribo. Hier stappen we even uit de auto om foto's te maken. Onze bedoeling vanmorgen was om hier ergens een zwemgelegenheid op te zoeken, maar het regent is bewolkt dus we stappen weer lekker de auto in. We rijden nu nog westelijker naar Totness waar we een krokodillen huid zien hangen. Of eigenlijk dacht ik dat ik dat zag, maar ja dat kan toch niet, dus bedenk ik maar een gedachte dat er een stoel in de boom hangt en we rijden verder. Op de terug zien we duidelijk dat het toch echt een krokodillen huid is!!!! (zie foto) Na Totness komen in Wageningen waar we ook weer doorheen rijden. Deze steden zijn echt heel klein en er lijkt overdag ook echt niets te beleven, niemand aanwezig. Onze laatste bestemming is Nieuw Nickerie. Hier stappen we uit bij de zee en pootje baden even. Hier kunnen we ook de overkant zien Brits Guyana. Hierna rijden we naar een restaurantje en nemen een heerlijke loempia/sate met iets te drinken. Dan moeten we al gauw weer terug, want we willen niet te lang in het donker rijden (er lopen hier namelijk veel mensen op de weg, terwijl er weinig en slechte verlichting is. Erg gevaarlijk dus!). Op de terugweg zien we dat er veel meer mensen op straat zijn en dat het overal in eens behoorlijk leeft!

Zondag 11 november

Vanmorgen hebben we eens een andere kerk bezocht. We zijn naar de 'nieuwe generatie gemeente Gods bazuin' geweest in Paramaribo. Behoorlijk charismatische kerk. Waar gesproken wordt in tongen, waar echte Surinamers spreken met veel geschreeuw. Maar ik was er blij mee. De preek had een goede boodschap en er werd wat uitgespeeld. Het duurde wel bijna drie uur, maar die drie uur vond ik korter duren dan op Lob Makandra. Bijzonder om eens mee te maken, dat zeker. Er gebeurde behoorlijk aparte dingen, zoals vallen in de Geest.
Je kan de dienst waarschijnlijk terug zien op godsbazuin.com

Een hele fijne week en tot de volgende,

liefs

Een week van bijzonder bezoek en afwisseling

Een week van bijzonder bezoek en afwisseling

Dinsdag 30 oktober:

Vandaag was mama jarig en die heb ik natuurlijk even gebeld. Was erg gezellig. Ook leuk om Mark Tom weer eens te horen. Mama paste namelijk op. We hebben haar een nieuwe combi-oven gegeven en van mij heeft ze vanuit Suriname nog een kaartje gehad.

Daarnaast was het voor ons ook een hele bijzondere dag, want er zou hoog bezoek komen.
Desi Bouterse, de President, zou namelijk op ons terrein, Lob Makandra, komen om de projecten die ze hier verzorgen te komen bekijken. Zuster Sila heeft een brief gestuurd naar de het waterleiding bedrijf. Lob Makandra krijgt nu nog water uit de water toren, dit water wordt uit de grond gepompt. Maar vanaf dinsdag is er begonnen met het aanleggen van een waterleiding waardoor Lob Makandra voortaan water krijgt vanuit de overheid. Hiervoor zou de president komen kijken.

Het buurthuis was helemaal mooi aangekleed, iedereen zag er netjes uit, wij hebben allemaal vrij gevraagd van stage, de pers was aanwezig, er stonden 6 camera's opgesteld en er was een hele presentatie voorbereid. Maar HELAAS geen Bouterse, hij had het toch te druk. Nu waren er wat hoge piefen van het waterleiding bedrijf. Daarna maar lekker de stad in dan, ook leuk namelijk.

Woensdag 31 oktober

Vandaag zijn we een dagje op kamp geweest met de tweede klas van de kweekschool in Paramaribo. We hebben op Lob Makandra een busje gehuurd en zijn toen naar de kweekschool gereden. Daar aangekomen kregen we een standje, omdat we een half uurtje te laat waren. En wat denk je, we vertrokken natuurlijk pas een uur later. We beginnen de Surinamers al aardig te kennen. Op het kamp aangekomen zochten de studenten een kamer en een bed op. Je weet niet wat je ziet. 16+ die rennen als gekken om als eerste bij een bed te zijn. Het waren echt net kleine kinderen. Hierna moest iedereen verzamelen voor een toespraak van de organisatie. Echt meer dan de helft van de leerkrachten was mee op het kamp. De regels voor het schooljaar werden besproken, de leerkrachten werden voorgesteld en wij als Bakra's moesten ook naar voren komen onder luid applaus en stonden vooraan op het podium. De studenten maakten allemaal foto's van ons.
Hierna werd er nog uitleg gegeven hoe je een veldbed in elkaar moest zetten. En als laatste werd er ook nog even gevraagd wie er zwanger waren. Dan gaan er echt werkelijk waar een aantal handen de lucht in. Deze leerkracht vertelde dood leuk dat je je toekomst niet moet verpesten, dat je hard je best moet doen, dat je 12 weken verlof krijgt van school en vooral dat je het veilig moet doen (daar is ze nu wel een beetje laat mee). Na het praatje en een snack konden de studenten 3 workshops volgen: een slippen weven (versieren), een t-shirt appliceren en een shambala armband maken. Jaap en ik zouden de studenten helpen bij het t-shirt appliceren, omdat wij geen materialen hadden meegenomen. Maar we konden uiteindelijk kralen kopen (10 kralen voor 1 srd = € 0,25, laat Iris het maar niet horen) en mee doen met het maken van het armbandje. Voor ons echt redelijk makkelijk, na één keer voordoen hadden we dit onder de knie, maar bij de studenten duurde dit een stuk langer. Hij is trouwens wel leuk geworden. Na de workshop hebben we geluncht, kip met rijst natuurlijk! Hierna zijn we weer terug gegaan naar huis.

Donderdag 1 november

Vandaag gewoon weer stage gehad. Ruim een uur heerlijk gekletst met een andere Nederlandse stagiaire op onze school en verder lekker een beetje les gegeven, de kinderen vermaakt en lekker veel aandacht gegeven. Ik heb de kids vandaag ook een lied aangeleerd: de Droomboom. Helemaal leuk en ze pakken het lekker snel op!!

Vrijdag 2 november

Vandaag weer een dagje stage, de tijd vliegt, want volgende week is alweer onze laatste week op deze school... Om 09.00 hebben een gesprekje met onze Nederlandse directrice. Het is vooral gezellig en krijg veel bruikbaar materiaal voor mijn essay. Ook verteld ze lekker veel en kan ik alle vragen stellen die ik maar wil. Bijvoorbeeld over hoe de leerkrachten het vinden dat er een paar Nederlandse studenten komen vertellen hoe het les geven beter kan, of dat ze in Suriname combinatie klassen kennen, of dat leerkrachten bereid zijn hun onderwijs manier aan te passen enz. We krijgen goed en eerlijk antwoord en eigenlijk zijn dit ook precies de antwoorden die we hier al weken lang mee maken. De Surinamers houden niet van verandering en zijn niet zo van het plannen, structureren en consequent zijn. Goh, echt??!!!
Ook vandaag wordt ik weer een aantal keer uit mijn klasje gehaald om in te vallen in de andere groep 5! Leuk en gezellig, omdat ze me al wat beter kennen kunnen we lekker spelletjes spelen.
De toetsen gaan hier net even anders dan in Nederland. Ze krijgen er ook behoorlijk veel, bijna iedere week wel één van alle vakken. Hier wordt niet hun opgedane kennis getoetst, maar ze leren gewoon wat in hun schrift staat. De opdrachten uit het boek en de aantekeningen. Daar krijgen ze dan een toets over. Niet op een stencil, maar de juf schrijft de vragen op het bord, de kinderen schrijven het over en beantwoorden daarna de vragen, hoe bedoel je effectieve leertijd.
Ook vandaag weer een nieuw lied aangeleerd in mijn klasje: Ping en Pong. Mijn begeleidster is niet zo van het zingen, maar de kids vinden het super.
O ja voor ik het vergeet te vertellen. Ik krijg regelmatig traktaties van kinderen op school. Hier gaan ze ook gewoon de klassen rond. Vandaag weer twee stukjes taart en ik heb ze allebei opgegeten, slecht!!! Maar ze zijn zo lekker, oreo taart!!

's Middags hebben we weer kinderclub gedraait, lekker gezongen, twee keer een toneelstukje opgevoerd over de Barmhartige Samaritaan, een rap aangeleerd en weer lekker even nagepraat met de oudere kinderen. Het was echt weer heel erg leuk om te doen. Ook Milena, (het meisje wat de kinderclub normaal verzorgd) is erg blij met ons. Ze vindt ons creatief en enthousiast en filmt onze toneelstukje. Ik heb diep respect voor haar, want zij doet dit normaal in haar eentje en moet ervoor zorgen dat er een programma is, dat er mensen zijn om te helpen en ook nog haar schoolwerk doen.

's Avonds weer heerlijk uit eten bij 't Vat. Ik heb lekker een pasta met kip. Heerlijk! Als toetje een mcFlurry Oreo fudge!!

Zaterdag 3 november

Vandaag ga ik WEER op pad voor het pakketje wat mama voor mij heeft opgestuurd. Ik ben heel erg nieuwsgierig, maar hier moet je je aan alles aanpassen. Er komen namelijk allemaal factoren bij kijken. Het postkantoor zit flink buiten de stad, niemand doet iets wanneer jij het wilt en het postkantoor is maar tot 13.00 open terwijl ik tot 13.00 stage loop. Vandaag dus de auto genomen met Jaap en Hanneke. We rijden naar het postkantoor (er zijn er hier meerdere van verschillende bedrijven) ergens aan een industrieweg buiten de stad. Het ziet er een beetje krakkemikkig uit en dan blijkt hij ook nog niet open te zijn op zaterdag, VET BALEN!!!!!!!!!!!!!!
Nog steeds mijn pakketje niet en ik weet dus ook nog steeds niet wat erin zit. Morgen, maandag, dus nog maar een keer proberen. Hierna zijn we door gereden naar de Hermitage Mall en hebben daar lekker even bij de Mac Donalds gegeten.

's Avonds hebben Jaap, Ilse en Jeffrey een jongeren programma verzorgd samen met Eddy en Jennifer. Laura, Hanneke en ik hebben ook meegezongen tijdens de zangdienst 3 nummers: Heer u bent welkom, I'm a friend of God en U die mij geschapen hebt. Heerlijk om weer even lekker te zingen. Binnenkort misschien wel een filmpje hiervan. De avond was ontzettend leuk ingevuld met spelletjes, studie en een sketch om over na te denken. Al met al een leuke avond wat we afgesloten hebben met pannenkoeken en een heerlijk wit wijntje.

Trouwens....

Wij gaan iets ontzettend leuks, tofs, gaafs, vets, cools doen!!! Ik ga nog niet vertellen wat, blijf me maar volgen dan merk je het meteen!!

Liefs!!!!!

Zo rood als een kreeftje en mijn eerste Surinaamse aanrijding overleeft

We hebben eigenlijk een heerlijk rustig dood normaal weekje gehad. Maandag en dinsdag stage + huiswerkbegeleiding. Woensdag lekker vrij (genomen) en even de stad in geweest. Donderdag ook weer stage en kinderdag verblijf. Op het kdv hebben we het verhaal verteld van de goede herder en schaapjes geknutseld. Zo gaat de week snel om, want op vrijdag waren we weer vrij vanwege een nationale feestdag.

Vrijdag was er hier bij de gemeente (kerk) Lob Makandra een gemeentedag. Een groot deel van de kerk, 140 mensen, gingen met elkaar een dagje naar Overbridge. Een heel mooi aangelegd strandje. Wij zijn ook mee geweest en hebben heerlijk genoten van de zon, het water en de gezelligheid met elkaar. Er werd daar ook voor ons gekookt en gebarbecued. Natuurlijk rijst met kip, gebakken banaan, komkommer en dit maal met bruine bonen. Was wel te doen.
We hebben echt een heerlijk dagje gehad en zijn vooral heel heel heel erg verkleurd (lees verbrand) het doet nu nog steeds zeer. Maar daar zijn we juist wel een beetje blij mee, want we willen natuurlijk heel bruin terug komen.

Zaterdag hebben we boodschappen gedaan bij de Tulip. Jammer dat we er pas zo laat achter zijn gekomen dat het daar een stuk goedkopen is dan de Choice waar we eerst heen gingen. We hebben meteen ingeslagen voor twee weken en er heerlijk snoepjes gekocht (en ik ook een overheerlijke reep chocola). Hierna hebben we met elkaar een koelbox gevuld en zijn met de auto (10 personen in een 6 pers busje) naar een ander district gereden, Commewijne. Hier hebben we een idillisch plekje opgezocht (NOT! We konden geen mooi plekje vinden dus hebben we ergens gezeten vlakbij het water, naast een afgebrand gebied tussen de geiten) en hier een heerlijke maaltijd genuttigd met lekkere broodjes, watermeloen en verse ananas. Hierna zijn we terug gereden naar de bioscoop en hebben we de film pitch perfect gezien. Een grappige film, maar zeer voorspellend. Lijkt erg op glee. Gelukkig was ik dit keer goed voorbereid op de kou en had ik een legging, vest en sokken mee. Na de film hebben we heerlijk gegeten bij de pizzahut. Een panpizza hawaii en tiramisu na.

Maar nu volgt het spannende gedeelte:

Vanmorgen reden Esther, Terrence (zoontje van onze contactpersoon) en ik met de auto naar de stageschool. Alles liep voorspoedig, we hadden alleen een klein beetje file. We stonden hier even stil, een witte auto achter ons ook, maar daar achterop reed een truck. Deze truck kwam waarschijnlijk met een behoorlijke vaart achterop de witte auto waardoor deze door schoof tegen onze auto aan. Wij hebben het geluk gehad dat er achter op onze auto een band zit (een soort jeep) waardoor wij eigenlijk een zeer lichte schade hadden. De witte auto heeft een harmonica effect gehad en zit dus wel aardig in elkaar. De klap op onze auto was gelukkig heel licht, we schoven alleen wat naar voren, daardoor is er met ons dus niets aan de hand.

De andere bestuurders zijn gelukkig ook ongedeerd gebleven en belden de politie. Deze volgde ondanks de file gelukkig aardig rap. De politie wil al je gegevens weten, rijbewijs, verzekering en autopapieren. In Suriname ben je alleen verzekerd als jij niet de veroorzaker bent. De veroorzaker moet de schade van de andere bestuurders claimen bij de verzekering en zelf de schade betalen. Als ‘slachtoffer' hoef je dus niet te betalen. As Donderdag moeten we het schaderapport ophalen bij de politie. Ik heb niet gereden, maar zat achterin, waardoor ik wel een lichte klap voelde, maar niet de spanning van het rijden in andermans auto waar Esther wel wat last van heeft begrijpelijk.

Nou je hoort wel weer we hebben van alles meegemaakt.

Liefs

We hebben gevlogen

We hebben gevlogen...!!!!!!!!! 21 oktober 2012

Ja, ja, je leest het helemaal goed. We hebben met zijn allen gevlogen. Niet terug naar Nederland, maar een rondje Paramaribo. Jonathan de verloofde van de dochter van de zus van Jennifer onze contactpersoon (als je het nog begrijpt). Heeft een leuke hobby. Hij vliegt namelijk met een sportvliegtuigje en daar moet hij veel kilometers voor maken. Daarom heeft hij ons meegevraagd om tegen een leuk prijsje 20 minuten boven Paramaribo te vliegen.

Het was echt onwijs gaaf en heel erg mooi. Je ziet zo leuke dingen: Fort Zeelandia, Nieuw Amsterdam, de grote brug, het huis van Desi, enz... Ik kan daar natuurlijk van alles over vertellen, maar je kan beter even de foto's bekijken. Hopelijk gaat het me ook lukken om wat filmpjes te plaatsen, maar dat ligt helemaal aan het internet.

Dus even kijken bij de foto's hè!!!!

p.s. Mijn telefoon was leeg, daardoor moest ik overgaan op mijn oude camera. Vandaar dat sommige foto's van een wat mindere kwaliteit zijn.

Liefs

Invallen, kinderdagverblijf en de kinderclub leiden

15 oktober - 20 oktober

invallen en de kinderclub leiden

Deze week hebben Esther en ik voor veel verrassingen en uitdagingen gestaan. Maandag kwamen we op school en werd Esther gevraagd om in te vallen bij groep 7, omdat de juf ziek was. Ik ben wel gewoon naar mijn eigen groepje 5 gegaan. Na een half uurtje werd ik gewenkt door de directrice of dat ik bij groep 6 wilde invallen, omdat die juf ook ziek naar huis was gegaan. Een heerlijke uitdaging.
Als blanke stagiaire ben je toch een beetje een doelwit. Ze proberen je ontzettend uit, maar vooral ze praten altijd, overal, hard en heel erg veel. Het is lastig om ze eindelijk stil te krijgen. Daar komt toch weer mijn leerpunt om de hoek kijken. Je moet hier gewoon echt streng zijn, belonen werkt niet.
Ik heb niet alleen maandag ingevallen, maar ook donderdag en vrijdag werden Esther en ik weer gevraagd. Dit keer voor groep 4. Op donderdag hebben we dit samen gedaan. Ieder om de beurt een les en ook meteen de gym les. Met een bus (eigenlijk een gewone stadsbus totaal versierd met mooie plaatjes, soms blote vrouwen en vrolijke versiersels, heel druk) werden we gereden naar de gym zaal. Een houten basketbalzaal eigenlijk. Materiaal bestaat uit 2 ballen!!!!!! Hier een uur gymles gegeven met tikspellen en een estafette race en daarna weer opgehaald door de bus.
Vrijdag stond ik er alleen voor, omdat Esther weer moest invallen in groep 7. Dit viel me toch wel wat tegen. Het is erg zwaar en frustrerend om continue te moeten eisen dat het stil is en daar ook echt 10 minuten op te moeten wachten.
Enig lichtpuntje: Het bordschrijven en tekenen vind ik hier wel helemaal leuk. Weer even een echt krijtbord en doordat het ruw is veel beter dan in NL.

Donderdag zijn Hanneke en ik naar het Kinderdagverblijf geweest. We hebben van een speelrups een poppenkast gemaakt en de knuffels waren de juf en de kinderen. We hebben een poppenkast spel uitgespeeld over Samen Spelen Samen Delen. De kinderen, maar vooral de leidsters lagen in een deuk om ons spel. Blijkbaar doen ze dat zelf niet zo vaak. We hebben ze ook een werkje laten maken.
We hebben de handen van de kinderen helemaal geverfd en ze ze toen laten stempelen op papier. Erg leuk geworden. En hierdoor ging de tijd ook lekker snel!

Gister hebben Hanneke, Jitske, Leonie en ik hier de kinderclub geleid. Milena doet dit normaal gesproken met Nandoni. Wij hebben met zijn vieren de hele kinderclub voorbereid. Dit was vooral, omdat we vorige week merkte wat voor een drama het eigenlijk was. Er was toen niets voorbereid en er was totaal geen leiding en consequentie. Dit wilden wij graag anders doen. De kinderclub is eigenlijk net zoiets als de vakantie bijbel club, maar dan iedere week.
We hebben als thema voor de komende week ‘Gelijkenissen' gekozen. Gister was ‘Het verloren schaap' aan de beurt.
We begonnen met een welkomst woord, bidden en het afspreken van de regels. (Plezier, Plaats en Stilte). Hierna hebben we gezongen. We merkten dat dit eigenlijk net zo gaat als in NL. Met moeite krijg je ze aan het staan en zingen. Na het zingen hebben we een sketch opgevoerd om uit te leggen wat een gelijkenis is.
Nog lekker even zingen en een spel: jongens tegen de meisjes. We hadden een papieren schaapje verstopt wat de kinderen moesten zoeken. Je merkt wel dat de kinderen het niet echt gewend zijn om erg hun best te doen, want als ze hem even niet vonden gingen ze meteen weer zitten. Gelukkig kwam er na een hint weer wat actie in. Na het spel hebben we de gelijkenis uitgespeeld. Dit vonden de kids echt helemaal leuk!
En als laatste een Bijbeltekst aan geleerd. Dit ging echt zo goed!!! We hadden op een aantal getekende schaapjes de bijbeltekst neergezet en na één keer opzeggen kenden ze hem al uit hun hoofd!!!! Echt een complete verrassing voor ons!!!
Als laatste ging de groep uiteen de jongere kinderen mochten spelen in de speeltuin en de oudere kinderen gingen met ons in groepjes uiteen om door te praten over het thema.

Het leiden van de kinderclub was echt fantastisch we hebben er zo erg van genoten!!! Dit gaf echt enorme voldoening.
Het geven van huiswerkbegeleiding aan kinderen van de Clarkeschool (school met kinderen uit de achterstand wijk hier vlakbij) geeft ook ontzettend veel voldoening trouwens. Je moet echt helemaal bij nul beginnen met ze, maar het is zo fijn om ze te kunnen helpen.
p.s. We voelen ons hierna wel echt altijd heel heel erg vies.

Dit was hem weer voor deze keer. Ik heb trouwens ook foto's op mijn weblog staan altijd leuk om ook even een kijkje te nemen.

liefs